“Başlanğıcda Allah göyləri və yeri yaratdı. Yer quruluşsuz və boş idi. Dərin sular üzərində qaranlıq var idi...”

(Yaradılış, 1:1-2)

“Sonra Allah dedi: «Qoy suların arasında bir qübbə olsun və suları bir-birindən ayırsın». Allah qübbəni düzəltdi və qübbənin altındakı suları onun üstündəki sulardan ayırdı. Belə də oldu. Allah qübbəni «göy» adlandırdı.”

(Yaradılış, 1:6-8)

“… Rəbb Allah göyləri və yeri yaradanda…”

(Yaradılış, 2:4)

“Sən, yalnız Sən Rəbsən, göyləri, göylərin ən uca qatlarını və bütün səma cisimlərini, yer üzünü və onun məxluqlarını, dənizləri və içindəki hər şeyi Sən yaratdın və hamısına həyat verirsən. Səma cisimləri Sənə səcdə qılır!”

(Nehemya, 9:6)

“Sonra Allah dedi: «Qoy göyün altındakı sular bir yerə yığılsın ki, quru görünsün». Belə də oldu. Allah qurunu «yer», su yığınlarını isə «dənizlər» adlandırdı...”

(Yaradılış, 1:9-10)

“Göylər və yer, oradakı hər şey beləcə tamamlandı.”

(Yaradılış, 2:1)

Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allah’ım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən… Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.

(Məzmurlar, 104:1-5)